Deustun ibili zineneko pasadizoak eta Unibertsitateko oroipenak
Beti pentsatu dut Unibertsitateko ibilbidea abiapuntua izan zela, Informatikarako zaletasuna eta bokazioa berresten lagundu zidan urratsa izan zela.
Unibertsitateko garaiko oroitzapen eta adiskide handiak ditut. Programazioko monitore izateko eta, gainera ikasle askori zalantza eta arazoetan laguntzeko aukera izan nuen euren praktiketan eta proiektuetan. Zalantzarik gabe, irakasteko dudan kemenak, “neure burua zelan aditzera eman aditzekoak” ere komunikatzaile handi diren irakasleengandik ikasi izana du arrazoi: Cecilio, Rebeca Cortázar, Andoni Eguiluz, Josuka, Jesús Sanzen azalpenak gogoratzen ditut oraindik ere, eta batzuen liburuak eta apunteak ere gordetzen ditut.
Gaur balitz bezala gordetzen dut buruan Javier Areitiok ikasketa amaierako proiektua zibersegurtasunarekin lotuta egiteko egin zidan proposamena, zehazki PKIri buruzkoa. PKIn oinarritutako merkataritza elektronikoko eredu bat diseinatu eta ezarri nuen, CORBAn eta RMIn banatutako objektuekin. Lan gogotik egin behar izan nuen hilabete horietan; baina, zalantzarik gabe, merezi izan zuen eta ikasketak Ohorezko Matrikulaz amaitzea ekarri zidan, unibertsitateko 5 urteko ikasketetan izan nuen bakarra.
Bai, Unibertsitatean, programazioaz, sistema eragileez, sareez, konputagailuen arkitekturaz eta bestelakoez ikasi nuen. Baina, zalantzarik gabe, ahalegintzen ikasi nuen, inork ez zidala ezer oparituko handik irtendakoan, handik kanpoko lana askoz gogorragoa izango zela, eta egokitu beharra izango nuela eta saiatu nire ezagutzak eguneratuta mantentzen.