Deustun ibili zineneko pasadizoak eta Unibertsitateko oroipenak
Telcoko irakaslearekin, goizeko 08:00etan hasten ginen. Ikasgelan 08:00etan edo 08:10ean sartzeko aukera genuen. Baina beranduago iritsiz gero, kalean gelditzen zinen. Ikasle nintzela, ez nintzen oso goiz mugitzen. Horregatik, neure eguneroko bizimoduaren barruan sartzen zen metrotik atera eta lasterka eskolara iristea, kanpoan ez geratzeko. Egun batean, esnatu eta ohi baino beranduago nindoala konturatu nintzen. Ohetik bizkor-bizkor atera, eta lasterka alde egin nuen etxetik, inoiz ez bezala. 08:10 ziren eta oraindik etorbidean nindoan; ez nuen zalantzarik, ez nuen aukerarik izango gelara garaiz iristeko. Unibertsitatera iritsi nintzenean, arraroa iruditu zitzaidan gelan ia inor ez zegoela ikustea. Berriro ordulariari begiratu nion eta orduan konturatu nintzen zer gertatzen zen: presaren presaz, ez nintzen konturatu goizeko 07:20 zirela. Eskolara lehenengoa iritsi nintzen egun bakarra izan zen hura. Hain zuzen ere, bosgarren mailan gustukoen nuen gauzetako bat zen eskolak arratsaldez genituela.
Programazio proiektuak, jokoak sortzea, kudeaketako aplikazioak, web atariak eta abar C/C++, Java edo multimedia teknologiekin… hori izugarri gustatzen zitzaidan. Orduak eta orduak eman nitzakeen horretan. Gozamena zen! Deustun 5 urtez ikasteak berretsi zidan Softwareko garatzaile izan nahi nuela eta industria horren alderik teknologikoetan lan egin. Gaur, ez nuke zertan lan egin jakingo, programatzerik izango ez banu.